...czyli jak pokonałem Naddunajska Ścieżkę Rowerową z Wiednia do Budapesztu
Dzień trzeci
Dopiero rankiem można było zobaczyć Eden. Znaczy Campsite Éden. Z wieczora, ponieważ rozlokowani byliśmy po kilku pokojach a nawet w bungalowie nie było takiej możliwości. A poza tym przyjechaliśmy juz o zmroku. Wszystko pozamykane więc trzeba było zastołować się indywidualnie i do spania. Rano na opłacone śniadanie. A co Za sześć dych polskich można raz zaszaleć.
A Camping rzeczywiscie duży, wypasiony, bardzo dobrze wyposażony, z przystanią do wodowania dużych jachtów....
A na campingu chyba sami Polacy. Tutaj grupa motocyklistów z Polski. Właśnie wracają do Wrocławia...
Śniadanie nie zajęło nam zbyt dużo czasu. Powiedzmy że uporaliśmy się szybko. Dłużej trwało przygotowanie rowerów do dalszej jazdy. Komandor znalazł nawet nowe narzędzie do serwisowania roweru...
Jednak tradycyjna pompka jest nieodzowna...
No i w drogę. A dzisiejszy etap chyba najładniejszy. najpierw Esztergom czyli " Węgierski Watykan " . Potem jedziemy Zakolem Dunaju po stronie Słowackiej z podwójnym promowaniem. A dystans niecała setka. Ale postanowienie jest mocne : Koniecznie dzisiaj musi być zupa gulaszowa a nawet rybna !!! Koniecznie !!! Na nocleg w miejscowości Leanyfalu na campingu uwaga ! Stowarzyszenia Dzika Kaczka czyli VADKACSA Nomád Vízicentrum.
A wiec dalej w drogę !!! Jedziemy ścieżką wzdłuż drogi do Esztergom...
Po napisaniu pierwszych dwóch odcinków miałem wiele zapytań jak to się robi ? Tak....
Tam jest nasz cel...
Po ponad 20 kilometrach dojeżdżamy do Esztergom. Tam na Szechenyiter prawie godzinne picie kawy, piwa i podziwianie miasta...
Tryptyk ręce :
Ręce które leczą...
Ręce które niosą...
Ręce które piją....
No ale dość bimblowania. Komandor rzuca okiem na zegarek i ... jedziemy do Bazyliki. To siedziba Węgierskiego Prymasa. taka Węgierska Częstochowa...
Dojechaliśmy do Pałacu Prymasowskiego...
A przed nami Bazylika...
Andrzej pilnuje a my do zwiedzania...
Bazylika jest naprawdę niezwykła. Zapewne pokażę zdjęcia później. Teraz tylko szybko zwiedzamy...
Oczywiście musi być zdjątko rodzinne na pałacowym dziedzińcu przy pomniku Kolos Ferenc Vaszary O.S.B. prymasa Węgier
Dość późno wyjeżdżamy z Esztergom. Musimy jeszcze zrobić zapasy . A więc sklep. Jak zobaczymy na zdjęciu komandor poleca dobre sakwy. Wszystko się mieści. Znaczy wszystkie butelki...
Dojeżdżamy do pierwszej przeprawy promowej w Pillismarot. Idzie na deszcz...
Czekamy na prom do Szob...
Promujemy się...
Niestety tuż za promem zaczyna padać...
Dopiero po 20 kilometrach zatrzymujemy się i można wyciągnąć aparat. Ale deszcz już zelżał...
Po jeszcze kilkunastu kilometrach dojeżdżamy do Vac . Tam prom do Tahitorfalu...
Nasi już tu byli...
Promujemy się...
Niestety z promu zjeżdżamy już z włączonymi światłami. Jest późno. Z upragnionych zup na razie tylko marzenia. Wraz z z mrokiem i deszczem dojeżdżamy do Stanicy Dzikiej Kaczki. Rzeczywiście Dzika ! Niestety muszę spuścić zasłonę milczenia nad warunkami noclegowymi. Część ekipy nie odpuszcza zup. Jedzie w deszczu i mroku na poszukiwania. Reszta robi bibę na miejscu. Kiedy się schodzimy " bankiet " już trwa w najlepsze. Ostatecznie dzisiaj " zielona noc " Jutro kończymy. Dlatego tez zdjęć niewiele, znaczy niewiele można pokazać publicznie wiec wybrałem tylko trzy.
Nad ostatnia butelka wina komandor się zesumował. Otworzy bez korkociąga czy nie otworzy ? Nie otworzył, wepchnął do środka...
Jutro niestety juz ostatnie kilometry wyrypy. Trochę szkoda....
CDN
Dzień trzeci
Dopiero rankiem można było zobaczyć Eden. Znaczy Campsite Éden. Z wieczora, ponieważ rozlokowani byliśmy po kilku pokojach a nawet w bungalowie nie było takiej możliwości. A poza tym przyjechaliśmy juz o zmroku. Wszystko pozamykane więc trzeba było zastołować się indywidualnie i do spania. Rano na opłacone śniadanie. A co Za sześć dych polskich można raz zaszaleć.
A Camping rzeczywiscie duży, wypasiony, bardzo dobrze wyposażony, z przystanią do wodowania dużych jachtów....
A na campingu chyba sami Polacy. Tutaj grupa motocyklistów z Polski. Właśnie wracają do Wrocławia...
Śniadanie nie zajęło nam zbyt dużo czasu. Powiedzmy że uporaliśmy się szybko. Dłużej trwało przygotowanie rowerów do dalszej jazdy. Komandor znalazł nawet nowe narzędzie do serwisowania roweru...
Jednak tradycyjna pompka jest nieodzowna...
No i w drogę. A dzisiejszy etap chyba najładniejszy. najpierw Esztergom czyli " Węgierski Watykan " . Potem jedziemy Zakolem Dunaju po stronie Słowackiej z podwójnym promowaniem. A dystans niecała setka. Ale postanowienie jest mocne : Koniecznie dzisiaj musi być zupa gulaszowa a nawet rybna !!! Koniecznie !!! Na nocleg w miejscowości Leanyfalu na campingu uwaga ! Stowarzyszenia Dzika Kaczka czyli VADKACSA Nomád Vízicentrum.
A wiec dalej w drogę !!! Jedziemy ścieżką wzdłuż drogi do Esztergom...
Po napisaniu pierwszych dwóch odcinków miałem wiele zapytań jak to się robi ? Tak....
Tam jest nasz cel...
Po ponad 20 kilometrach dojeżdżamy do Esztergom. Tam na Szechenyiter prawie godzinne picie kawy, piwa i podziwianie miasta...
Tryptyk ręce :
Ręce które leczą...
Ręce które niosą...
Ręce które piją....
No ale dość bimblowania. Komandor rzuca okiem na zegarek i ... jedziemy do Bazyliki. To siedziba Węgierskiego Prymasa. taka Węgierska Częstochowa...
Dojechaliśmy do Pałacu Prymasowskiego...
A przed nami Bazylika...
Andrzej pilnuje a my do zwiedzania...
Bazylika jest naprawdę niezwykła. Zapewne pokażę zdjęcia później. Teraz tylko szybko zwiedzamy...
Oczywiście musi być zdjątko rodzinne na pałacowym dziedzińcu przy pomniku Kolos Ferenc Vaszary O.S.B. prymasa Węgier
Dość późno wyjeżdżamy z Esztergom. Musimy jeszcze zrobić zapasy . A więc sklep. Jak zobaczymy na zdjęciu komandor poleca dobre sakwy. Wszystko się mieści. Znaczy wszystkie butelki...
Dojeżdżamy do pierwszej przeprawy promowej w Pillismarot. Idzie na deszcz...
Czekamy na prom do Szob...
Promujemy się...
Dopiero po 20 kilometrach zatrzymujemy się i można wyciągnąć aparat. Ale deszcz już zelżał...
Po jeszcze kilkunastu kilometrach dojeżdżamy do Vac . Tam prom do Tahitorfalu...
Nasi już tu byli...
Promujemy się...
Niestety z promu zjeżdżamy już z włączonymi światłami. Jest późno. Z upragnionych zup na razie tylko marzenia. Wraz z z mrokiem i deszczem dojeżdżamy do Stanicy Dzikiej Kaczki. Rzeczywiście Dzika ! Niestety muszę spuścić zasłonę milczenia nad warunkami noclegowymi. Część ekipy nie odpuszcza zup. Jedzie w deszczu i mroku na poszukiwania. Reszta robi bibę na miejscu. Kiedy się schodzimy " bankiet " już trwa w najlepsze. Ostatecznie dzisiaj " zielona noc " Jutro kończymy. Dlatego tez zdjęć niewiele, znaczy niewiele można pokazać publicznie wiec wybrałem tylko trzy.
Nad ostatnia butelka wina komandor się zesumował. Otworzy bez korkociąga czy nie otworzy ? Nie otworzył, wepchnął do środka...
Jutro niestety juz ostatnie kilometry wyrypy. Trochę szkoda....
CDN
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz