Hala Miziowa - Markowe Szczawiny

   Ten etap wędrówki jest dla nas największym wyzwaniem. Droga oceniana na 10 do 11 godzin. Niestety niezbyt widokowya. Na dodatek jest bardzo pochmurno i zapowiada się deszcz. Ze schroniska tym razem wychodzimy bardzo wcześnie jak dla nas czyli wedle wpół do siódmej.  Idzie się dobrze choć zejście na Przełęcz Korbielowską ciężkie i strome. Po ósmej osiągamy pierwszy cel.   I podobnie jak na Ujsolskiej tutaj też opuszczone budynki graniczne. Ale jest jedna budka z oscypkami parking i pan który prowadzi interes pod nazwa W - C

 Teraz nastąpił kluczowy odcinek dzisiejszego etapu. Od czasu jaki zrobimy na przejściu do Głuchaczek będzie zależało czy dojdziemy do Markowych. Głuchaczki to taki nasz plan B. Jeśli się " zatkamy " po drodze lub będzie lało przenocujemy w bazie namiotowej PTTK. Na szczęście mimo deszczu idziemy szybko i sprawnie. Do Głuchaczek docieramy koło pierwszej . Mamy dobry czas więc w bazie namiotowej konieczna herbata i  " robaczki " 

Ja tu pilnuję namiotów...

W bazie namiotowej na herbatce i na " tronie szefa " 

 Następny etap to Wielki Jałowiec. Pokazuje się trochę słońca wiec na szczycie wyjmuje aparat...

Na Jałowcu w mojej podróżnej Mycce

Po ponad dziecięciu godzinach osiągamy cel Markowe Szczawiny...

 Schronisko wybudowano w ostatnich latach na miejscu starego schroniska jeszcze budowanego przez PTT. Można mieć różne zdania na ten temat ale według mnie o ile Miziowa to Hotel o tyle jednak Markowe to schronisko...

Za to jakie widoki na sarny przez okno...

Niestety wyrypa nasza dobiega końca. Jutro idziemy przez Hale Krupowa do Toporzyska do Klubu " Bór "  Niestety pogoda nie daje nam większych szans.  

Krawców Wierch - Hala Miziowa

            Wstaliśmy ciut wcześniej bo pomni wczorajszej naszej mordęgi i perspektywy Pilska chcieliśmy wyjść wcześniej. I nawet się udało ale niewiele . Pół godziny przed czasem ale zawsze.
Zanim jednak wyszliśmy na szlak, ponieważ cała grupa, która szła od schroniska na Wielkiej Raczy rozdzielała się tutaj, chcieliśmy zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. 

 To cała nasza grupa która od Wielkiej Raczy idzie od schroniska do schroniska tą samą trasą. Zdążyliśmy się poznać i polubić. Niestety sympatyczne " Pyraki " już muszą schodzić, dziewczyny idą na Rysiankę i nie wiadomo czy dotrą na Miziową i jedynie  Pani Grzywacz z synem mieli w planie Miziową.  

No i dalej w drogę. Dzisiaj po wczorajszym ponurym szlakiem w słońcu i pięknej pogodzie spacerek ( 5 godzin ) na Miziową. nareszcie jakieś widoki zarówno na Pilsko jak i na Wielką Raczę. Na Krawców Wierchu kończymy Worek Raczański. Wchodzimy powoli w pasmo Beskidu Wysokiego

Przed nami Pilsko...

Po dość nudnym szlaku szerokim traktem docieramy do Trzech Kopców na którym łączymy się ze szlakiem czerwonym. Głównym Szlakiem Beskidzkim. Dalej już szeroką ceprostradą przez Palenicę i Munczolik docieramy na piękną Halę Miziową  

Niestety nie ma juz starego schroniska. Na jego miejscu powstał ogromny hotel narciarski. Obok stoi skromnie stary budynek zabudowy na Miziowej pamiętające głębokie czasy. Dzisiaj pełni rolę Grilla. Niestety ze schroniska PTT nic nie pozostało ( splunęło w 1953 roku ) A tymczasowe znikło na miejscu którego postawiono hotel narciarski.  

W pół godziny zbieramy się i idziemy na Pilsko. To najwyższy punkt naszej tegorocznej wyrypy...

 Na Pilsku duje jak w Kieleckiem i chmury które niestety nie zapowiadają niczego dobrego...

Ale przy zejściu schronisko - hotel już w słońcu...

Stary budynek na Miziowej trochę przypomina klimat lat poprzednich. Szczególnie sterty drew przygotowane na zimę.

Idziemy spać. Jutro wielki dzień i prawie 10, 5 godzinny marsz na Markowe Szczawiny. Najdłuższy odcinek naszej wyrypy.